θαυμασιουργία

θαυμασιουργία, ἡ (Α)

1. θαυματοποιία, ταχυδακτυλουργία ή μαγεία

2. φρ. «λέξεως θαυμασιουργία» — μαγεία τής γλώσσας, τού λόγου (Φιλόδ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < θαυμάσιος + -ουργία (< -ουργός < έργον), πρβλ. αμπελ-ουργία (< αμπελ-ουργός), υπ-ουργία (< υπ-ουργός)].